Από την Ελβετία στην Ελλάδα

Με μεγάλη μου χαρά, έλαβα πριν από λίγους μήνες ένα e-mail από κάποιον ιδιοκτήτη Fiat 500 από την Ελβετία. Με ενημέρωνε ότι θα κατέβαινε με το δικό του 500ράκι στην Ελλάδα για να κάνει διακοπές και παράλληλα να γιορτάσει με ιδιαίτερο τρόπο την 10η επέτειο της γνωριμίας του με την σύζυγό του. Ως διαχειριστής αυτού του site, θεώρω πως έχω την υποχρέωση να απαντώ σε όλα τα mail που δέχεται η Λέσχη μας. Ο Daniel Pozzo – ιδιοκτήτης ενός πανέμορφου Fiat 500 και εγγεγραμμένος στο αντίστοιχο club της Ελβετίας – με ρώτησε πως θα μπορούσε να περάσει ένα όμορφο 10ήμερο στην Πελοπόννησο και αν τελικά θα μπορούσε να συναντήσει κάποιον από το ελληνικό club.

Η επικοινωνία ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου έτους. Αφού κράτησα την απαραίτητη επικοινωνία, τελικά ενημερώθηκα ότι ο Daniel μετά της συζύγου θα κατέφθαναν στην Πάτρα στις 30 Μαΐου. Έπρεπε λοιπόν και εγώ να βρω την ευκαιρία και να πάω κάπου να τον συναντήσω.

Η διαδρομή του Ελβετού δεν προέβλεπε να βρεθεί κοντά στην Αθήνα. Το ταξίδι είχε σταθμούς την Επίδαυρο, το Γύθειο, την Μάνη, την Κυπαρισσία και σιγά σιγά ανήφορο προς την Πάτρα και επιστροφή πάλι για τα πάτρια εδάφη. Έτσι και εγώ ξεκίνησα και συγκεκριμένα την Τετάρτη 1 Ιουνίου, αποφάσισα να κάνω ένα αυθημερόν ταξιδάκι με το δικό μου Fiat 500 μέχρι την Αρχαία Επίδαυρο για να επισκεφθώ αυτό τον συμπαθή Ευρωπαίο που πιστέψτε με, τέτοιους τουρίστες έχει ανάγκη αυτή η χώρα. Άλλωστε τι είναι το Αθήνα-Επίδαυρος;; 124 χλμ. δηλαδή ένα φρεντάκι δρόμος… και άλλα τόσα για την επιστροφή, σύνολο λίγο λιγότερα από 250 χλμ. και όλα αυτά με Fiat 500!

Φτάνοντας – αισίως – στην Επίδαυρο, αντίκρυσα ένα πολύ, μα πάρα πολύ καλό 500ράκι. Ο Daniel μου εκμυστηρεύτηκε ότι έχει ρίξει και προσωπική δουλειά στο αυτοκίνητό του. Πλησιάζοντας, είδα πολύ όμορφες λεπτομέρειες με δέρμα στο εσωτερικό, τις οποίες έχει επιμεληθεί η σύζυγός του Linda, και γενικά ένα αυτοκίνητο το οποίο δεν άφηνε κανέναν απολύτως ασυγκίνητο στο πέρασμά του. Ζάντες ελαφρού κράματος (10″ μπροστά, 12″ πίσω) και ένα μοτέρ με σασμάν 5 σχέσεων το οποίο φτάνει κοντά τα 54 άλογα!! Μιλάμε για έναν μικρό πύραυλο δηλαδη…

Πως θα μπορούσα εγώ με το δικό μου ταπεινό, μη αναπαλαιωμένο, με ταλαίπωρες ταπετσαρίες, άπλυτο και με μερικές λακούβες-παράσημα στη λαμαρίνα, να το στήσω δίπλα του και να βγάλω φωτογραφίες;; Μα αγαπητοί μου αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σημασία… όλα τα 500ράκια, όλου του κόσμου στέκουν περήφανα στις μέρες μας σε όποιαδήποτε κατάσταση και να βρίσκονται… και όλα, μα όλα έχουν να μας πουν το καθένα τις δικές του διαφορετικές ιστορίες..

Στο θέμα μας τώρα… αφού ανταλλάξαμε πληροφορίες, ο καθένας για το δικό του club, δραστηριότητες και πετυχημένα events του παρελθόντος (ήμασταν όλοι μαζί στην Garlenda το 2007!) κατεβήκαμε να απολαύσουμε και ένα ουζάκι στην παραλία της Επιδαύρου. Μετά από δυόμιση και κάτι ώρες, έπρεπε να το διαλύσουμε για να επιστρέψω και εγώ στην Αθήνα, αλλά και για να αφήσω το συμπαθέστατο ζευγάρι να απολαύσει μόνο του την απαράμιλλη ελληνική ομορφιά..